Thursday, January 25, 2007

gedichtendag














Vandaag, donderdag 25 januari 2007, is het Gedichtendag. Dit jaar staat in het teken van stilte en eenvoud. In drukke en lawaaierige tijden, waarin snelheid en zappen de norm zijn, vraagt Poetry International aandacht voor rust en concentratie; voor de stilte die onlosmakelijk verbonden is met het gedicht: de stilte die nodig is om klank en betekenis te waarderen; de stilte in het wit tussen de regels en de onvermijdelijke stilte wanneer de betekenis van het gedicht onzegbaar is.
Gedichtendag is hét poëziefeest van Nederland en Vlaanderen. Ieder jaar op de laatste donderdag van januari, staat de poëzie een dag lang in het zonnetje.

Op Gedichtendag organiseert Poetry International in samenwerking met NS, de Gedichtendagtrein. Op het traject tussen Amsterdam en Eindhoven reizen de dichters
Simon Vinkenoog, Hagar Peeters, Erik Jan Harmens, Tsead Bruinja en Ruben van Gogh mee. In éen van de wagons krijgen de treinreizigers een koptelefoon aangeboden waardoor zij in stilte kunnen luisteren naar de dichters die uit eigen werk zullen voordragen én hun favoriete gedichten zullen laten horen.

Dit is mijn bijdrage aan de gedichtendag

Sperziebonen

Glinsterend groen liggen ze daar dampend op het bord
tussen de bontgekleurde roerbakmix
en de rode naar tijm geurende saus
klaar om gegeten te worden.
Al dente is het advies van de vakman.
Knapperig, mooi groen
en de vitaminen blijven bewaard.
Mijn mannen hebben ze liever wat zachter.
Ze ruiken zelfs groen.
Als er na veel aansporing toch nog een paar achterblijven op het bord,
laat ik hem horen dat ze hem roepen.
Zijn ze dan helemaal voor niks gezaaid, gegroeid, geoogst en gekookt?
Met een glimlach laat hij ze vervolgens naar binnen glijden
tot tevredenheid van alle partijen.

Pracht & Kraal






















Pracht en Kraal is de naam van een tentoonstelling in het Tropenmuseum in Amsterdam. Niet eerder is er een tentoonstelling gewijd aaan de wereldwijde toepassing van de kraal. Een klein voorwerp, al zo'n 100.000 jaar het attribuut van de versierde mens. Pracht en Kraal gaat ook vooral over mensen. Over zelfexpressie en creativiteit, identiteit en status, ijdelheid en hebzucht, macht en verleiding, maar ook over spiritualiteit, technisch vernuft en handelsgeest. De tentoonstelling laat zien hoe de kraal volken van alle continenten met elkaar in contact heeft gebracht en hoe zij elkaar beinvloeden met de kraal als beeldtaal.
Een bezoek aan deze tentoonstelling was voor mij een inspiratie om aan de slag te gaan met de kralen die ik in de vakantie in Egypte heb gekocht. Zie hier de resultaten.

Saturday, January 06, 2007

Verslag Egypte

Ik heb een verslag geschreven over ons bezoek aan Egypte en het inrichten van het huis. Mocht je interesse hebben om het te lezen, laat het me dan even weten, dan mail ik het je toe.

Oud en Nieuw in Egypte


























Oud en Nieuw vierden we in een klein dorpje een half uur ten noorden van Cairo. Daar woont Rafaat, één van de medewerkers van Fata Morgana in Amsterdam. Hij is een maand in Egypte en nodigde ons uit voor een trouwfeest in zijn dorp en eten bij hem thuis. Een compleet andere wereld: mannen met gallabiya's (kaftans) en tulbanden, onverharde wegen, ezels beladen met suikerrietstengels, kinderen met slobbertruien, snottebellen en blote voeten, winkeltjes met tl-verlichting en wilde honden.
De bruid was een zus van Rafaat's vrouw. Ze zag er bijzonder uit in haar oranje satijnen jurk met sluier. De vrouwen en mannen vierden feest in aparte ruimtes. De vrouw van Rafaat wachtte me op bij de poort, nam me bij de hand en stelde me aan iedereen voor. Tot mijn verbazing werd ik door wel zeker vijf vrouwen in vloeiend Nederlands begroet. Ik werd aan de bruid voorgesteld en moest meteen met haar dansen. Ik maakte foto's met mijn digitale camera. Eerst waren de vrouwen verlegen, maar later wilde iedereen graag op de foto, vooral de kleintjes. Het mooiste vonden ze om op het scherm te kijken hoe de foto eruit zag.
De bruidegom kwam langs en het bruidspaar zat op een grote versierde troon en knikte en lachte naar de feestende dames. De muziek was zoals gewoonlijk oorverdovend. De sfeer was hartelijk en intiem. Ik voelde me erg welkom. Omar en Farid maakte zich zorgen of ik het wel leuk had zo 'alleen' tussen al die vrouwen. Toen we de mannen gingen ophalen, zaten ze er verveeld bij. Bij de vrouwen ging het er heel wat gezelliger aan toe.
Daarna volgde er uiteraard weer een overdadige maaltijd. Rafaat heeft negen broers en twee zussen. Hun vader heeft een appartement laten bouwen van vijf etages waar alle kinderen met aanhang wonen. Beneden hebben ze een gemeenschappelijke ruimte waar ze bijvoorbeeld tijdens de Ramadan samen eten en waar ze feestjes kunnen geven. Bij elkaar herbergt het huis zo'n vijftig personen.
Oud en Nieuw wordt afgezien van in hotels niet echt gevierd in Egypte, maar om half 12 kwam iedereen uit het appartement naar beneden om met ons de jaarwisseling te vieren. Ze hadden zelfs vuurwerk op de kop kunnen tikken dat binnen werd afgestoken. Taart en prik voor allen. Ik werd voorgesteld aan Rafaat's zwager. Hij is journalist en werkt bij de toonaangevende Egyptisch krant Al Ahram. We wisselden bedrijfinfo uit en hij nodigde me uit om de volgende vakantie langs te komen op de redactie van de krant. Dat ga ik zeker doen. Een goed begin van het nieuwe jaar met nieuwe Egyptische vrienden.

Op de foto's zie je van boven naar beneden: Ans met het bruidspaar, de moeder van de bruid, twee foto's van kinderen op het feest, taart en limonade in de rook van het vuurwerk en Omar en Farid met twee Egyptische meisjes die in Nederland hebben gewoond.

Huis Cairo 8























Nog wat details van het huis (van boven naar beneden: uitzicht slaapkamer met luiken, servies (53 delig) en één van de lampen in de woonkamer.

Voor vertrek alles goed inpakken en opruimen. Het bankstel wordt ingepakt en plastic, evenals de eetkamerstoelen, de televisiekast, de computerkast, het slaapbankje en de matrassen. Zelfs alles wat in de kasten ligt, moet in plastic zakken worden verpakt zoals lakens, stofzuiger en dergelijke. In een half jaar valt er een dikke laag stof. We hebben black-out gordijnen laten maken. Dat zijn plastic gordijnen die de zon tegenhouden zodat het niet zo warm wordt binnen en de meubels niet verkleuren.
We hebben het gered: ons huis is ingericht en van alle gemakken voorzien. Naar omstandigheden hebben we het supersnel gedaan.

Huis Cairo 7

























Een kijkje in de badkamer en de slaapkamer van de jongens.
De badkamer is klein, maar gezellig. De kleur van de tegels met de detailrand vind ik erg mooi.
De jongens hebben ieder een stapelbed zodat ze een vriend of vriendin kunnen meenemen. De computer staat ook op hun kamer.

Huis Cairo 6

























Op deze foto's zie je van boven naar beneden: slaapbankje voor 2 gasten in de woonkamer, zitje balkon, stucwerk woonkamer en kaptafel in de woonkamer.

Huis Cairo 5



















Na een kleine week in Egypte zijn we goed opgeschoten met het inrichten. Moet zeggen dat het allemaal wel erg vermoeiend is dat inrichten, maar ook spannend dat je je eigen huis ziet groeien.

Huis Cairo 4


















Ik begin me nu echt thuis te voelen in ons huis. Wachtend op de meubels voor de slaapkamer maak ik het huis gezellig met waxinelichtjes, koekjes op tafel en de warme airco aan. Vandaag onze eerste bezoekster: Ahmed's moeder. Ze is heel enthousiast over de grote keuken en ruime woonkamer. Onze keuken telt maar liefst 26 kastjes en 9 laden.
De slaapkamer komt om 21.00 uur, om 00.15 zijn de mannen klaar met het in elkaar zetten van de onderdelen en kan ik beginnen met schoonmaken en inruimen van de kasten. Ik heb voor het eerst in mijn leven een complete slaapkamer met kaptafel en alles.

Huis Cairo 3


















Terwijl we wachtten op het afleveren van de meubelen, de tijd nuttig besteed met het schoonmaken en inrichten van de badkamer- en keukenkastjes.
Dat afleveren had nog heel wat voeten in aarde. Aanvankelijk zouden de meubels om 10 uur worden afgeleverd. Vervolgens werd het 12 uur voor het bankstel en de eettafel en 14.00 uur voor de stoelen. Daarna zou het 15.00 en 17.00 uur worden. Na nog een telefoontje werd het 17.00 uur voor het bankstel en de tafel en 22.00 uur voor de eetkamerstoelen. Om 17.00 uur kwamen inderdaad de beloofde spullen. Het meubelbedrijf zou voor het vervoer en sjouwers zorgen. We wonen op 9 hoog en de meeste spullen kunnen en mogen niet met de lift vervoerd worden. Toen Ahmed beneden kwam, vroeg de chauffeur waar zijn sjouwers waren. Ja zeg! Toen moest de vrouw van de portier als de wiedeweerga her en der mensen bij elkaar trommelen die tegen betaling onze spullen wel naar negen hoog wilden dragen. Ineens wilde de chauffeur van de vrachtwagen ook geld voor het vervoer. Dat was niet de afspraak. De leverancier brak tot overmaat van ramp ook nog een stuk van de glasplaat van onze eettafel toen hij met zijn eigenwijze kop probeerde de glasplaat (meer dan 2 meter lang) in de kleine lift te krijgen. Toen we zeiden dat we uiteraard geen kapotte glasplaat accepteerden, zei hij doodleuk dat hij het niet expres had gedaan. Ja, dat moet er nog bijkomen! Als wij ineens per ongeluk geen geld hebben om te betalen, accepteert hij dat toch ook niet. Na veel wikken en wegen, beloofde hij na een week een nieuwe glasplaat te brengen. Die kostte ineens maar 90 Egyptische pond (70 pond is ongeveer 10 euro, dus ongeveer 13 euro) volgens hem. We hadden de sjouwers al 70 pond moeten betalen, dus dat lijkt me sterk. Ook had de eettafel veel beschadigingen door het vervoer.
Om 23.30 kwamen de acht eetkamerstoelen. Tot mijn verbazing niet met de stof die ik had uitgekozen. Daar had hij er helaas maar één van. Gisteren had hij er nog wel honderd van??? Waarom niet even gebeld om te overleggen? Hij had het pas op de vrachtwagen opgemerkt, maar dit was uiteraard bekleding van veel betere kwaliteit en hij bewees ons hiermee een enorme dienst. Met speciale verf werkte hij de beschadigingen aan de eettafel weg. Volgens mij vond hij me een enorme zeurkous.

Huis Cairo 2























Met de taxi naar Ahmed's moeder. Dat is zo'n 45 minuten rijden. Cairo is een immense stad met 18 miljoen inwoners (in Nederland wonen 16 miljoen mensen). Het verkeer is een bezienswaardigheid op zich. Van alle kanten razen auto's toerend met grote snelheid voorbij. De regel in het verkeer is dat er geen regels zijn. Wonderwel verloopt het allemaal zonder veel problemen.
De jongens bleven bij hun oma terwijl wij wat inkopen gingen doen. We waren van plan huishoudelijke spullen te kopen zoals theeglazen , een theepot en een afdruiprek en kwamen thuis met een bankstel (3 zits, 2 zits, 2 stoelen en een tafel) en een eettafel met acht stoelen.

Huis Cairo 1















Een huis inrichten in twee weken? Zal het ons lukken? Zijn de verhalen dat de meubels die je uitkiest twee uur later worden bezorgd waar? De tijd zal het leren. Op naar het avontuur…
Ons appartement aan de Nijl is op aanwijzing van Ahmed sinds oktober hier en daar verbouwd. De badkamer is opnieuw betegeld en voorzien van nieuw sanitair. De twee slaapkamers hebben nu ook tegels op de grond, overal is geverfd. In de keuken staat een supermoderne zilverkleurig gevulde koelkast en een zespits gasfornuis met enorme oven, in de slaapkamer van de jongens staan de stapelbedden al klaar en heel blij zijn Omar en Farid met de computer met internet en de allernieuwste spelletjes en een geheugen van 160 gigabite. In de woonkamer een televisie met schotel. Helaas kunnen we maar 1 Nederlands kanaal vinden, dus GTST volgen in Egypte zit er niet in.
Voor een bankstel, eettafel met stoelen, een slaapkamer en accessoires zoals verlichting en gordijnen moeten we op pad.