Lastige Lijven

Onze Omar speelt mee in de productie Lastige Lijven. De groep bestaat uit 13 jongeren. Ze hebben samen de voorstelling bedacht onder leiding van een regisseur. Ze zijn er twee seizoenen intensief mee bezig. Er wordt gezongen, gedanst, gelachen en er zitten ontroerende momenten in. Momenteel toeren ze door het land met de voorstelling. Dus ga vooral kijken als je in de gelegenheid bent.

Lastige Lijven:
voorstelling van jongeren met en zonder lichamelijke handicap

Er is niemand die nooit met zijn lijf bezig is. Is het eigenlijk wel mooi genoeg, of is dat van anderen veel beter? Soms zou je iets willen kunnen, bijvoorbeeld vliegen, maar lukt dat niet omdat je armen en benen weer eens niet meewerken. Wat kan dat lijf toch lastig zijn!

Over dat onderwerp hebben 13 jongeren, met en zonder lichamelijke handicap, een voorstelling gemaakt. Allemaal ervaren ze hun lijf, en de problemen die daarmee samengaan, op een andere manier.
De voorstelling bestaat uit losse scènes die met elkaar te maken hebben. Het zijn bijna allemaal improvisaties van de spelers zelf. Aan het begin zie je alleen het decor: de zee met het geruis en geluiden van vogels op de achtergrond. Daarom is het ook best wel onverwacht als je stemmen hoort en een groepje jongeren, sommigen in een rolstoel, aan het overspelen zijn met een bal. Een meisje wil meedoen, maar de anderen negeren haar.
De monoloog van Evelien was erg mooi. Zij is blind en dus veel dingen die andere mensen gewoon kunnen zien, hoort of ruikt of voelt ze alleen maar. Bijvoorbeeld: wij zien hoe de bomen van kleur veranderen, kaal worden en weer bloeien. Maar wat als je blind bent?
Er wordt ook gezongen en gedanst in de voorstelling. Ik vond Lastige Lijven een mooie, ontroerende voorstelling. Je kon zien dat de spelers alles wat gespeeld en gezegd werd zelf meemaken, het is niet nagemaakt. Ook heb ik vaak erg gelachen!

Hannah (15 jaar)